op stap in jasper en trip op de gletsjer met de ice explorer

hoi,

smorgens cornflakes en bokes in een al stralend weertje.

voor iedereen een lange broek,trui en ons sjaals, ons stapschoenen..en ons kookgerief en koelzak in de auto.. we zen weg voor een dagje. :-)

We draaien de icefield parkway op... op weg naar de athabasca gletsjer waar we straks opgaan. 

we zijn door de mensen van het hotel al op voorhand verwittigd...de weg ernaartoe is prachtig... veel watervallen... veel uitzichtpunten... we gaan over de 100 km die we voor de boeg hebben dus wel een aantal uren doen. 

en idd... we stoppen meermaals om aan watervallen rond te neuzen en te wandelen.

Mooiste vinden wij zelf de athabasca falls ,1 van de ruigste watervallen van de Rocky Mountains. De boekjes hadden niet gelogen. De zichten zijn prachtig.

Het lawaai van de waterval oorverdovend... en de verfrissing die je krijgt op de uitzichtpunten door de waternevel is zalig :-)

Middag.. en nog altijd niet tot aan de gletsjer geraakt :-)

tijd voor ons lunchke dus... stoppen aan een picknickplaats en spek met eitjes bakken daar. mmm... krachten opdoen voor later die dag.

Erna nog een kwariertje ongeveer en we zijn aan de gletsjer.

We merken direct dat dit iets is wat de meeste toeristen willen doen... een grote public parking met amper plek... veel volk...

we zijn het al nimmer gewoon :-)

Wij gaan voor een tocht de gletsjer op met de ice explorer.

er staat een foto online ondertussen van dit machien :-)

ticketjes halen... naar de auto stapschoenen aan... zo warm dat we besluiten ons lange broek niet aan te doen en enkel nen trui mee te pakken. twee flessen water en dan naar het instapplatform.

Eerst 7 minuten op een grote bus die je tot bijna vanonder aan de gletsjer brengt.

En dan mogen we op de ice explorer. Kobe vind het geweldig ! 

Hij is zelfs nog altijd kleiner dan de wielen ervan. :-)

Zo een ice explorer weegt 30 ton en kan 60 mensen meepakken de steile helling en het ijs op. dat machien kan dus wel tegen een stootje.

Na dik half uur komen we op een plat stuk waar de mensen van de icefields elke dag controles uitvoeren of er geen spleten zijn bijgekomen..alles stabiel genoeg is...

En dan mag je eruit. :-)

rondcrossen... kijken...schuiven... drinkbussen vullen aan de stroompjes ijs ijs ijskoud gletsjerwater. Gert zen hand doet nog tien minuten zeer van effe zen hand met een drinkbus onder een stroompje te houden.

Onze trui is nodig maar toch blij dat we die lange broek achterwege gelaten hebben.

Eer we erna met de ice exploren terug beneden staan zijn we twee uur verder.

Ons kanovaren zal dus niet meer voor vandaag zijn.

We halen in het guestcenter nog wat koud water,allemaal nog is een wc stop... en kobe krijgt een kadootje... hij had een 'voetbal t-shirt" van canada zien hangen.

volgens ons meer hockeyshirt maar bon :-)

het is ne mooie en het manneke is dolblij.

Dan de auto in voor de trip terug.

Het is ondertussen bijna 18 uur savonds... en we moeten als we niet teveel stoppen nog uurke rijden... yeah right :-)

rijden als het meer avond is wil vooral ook zeggen... makkelijk veel beestjes te spotten.

En yep... bingo... jihaa ... wij hebben een echte wilde zwarte beer gezien !!!!! op iets van een 20 meter van ons vandaag !!! zalig ! prachtige beesten ! Kobe die zen ogen uitkijkt ... en direct zegt..spijtig dat we nu geen vleesje in de auto hebben liggen voor die beer :-)

We stoppen even aan ons hotel voor onze pasta en saus...nog wat drinken... en rijden een kwartiertje de andere kant uit... richting maligne lake.

Vlak ervoor is een prachtige picknickplek.

Tegen we daar zijn is het dik half 8.

De mensen die er net vertrekken zeggen het ons al...het is er prachtig...er komen herten tot op paar meter afstand kijken... knabbel en babbel komen tot aan je voeten...pal naast riviertje ... nog net in het zonnetje..

Kobe lacht zich weer een breuk met knabbel en babbel die telkens komen piepen en korter en korter komen.

En ja hoor...tijdens het eten komt er een hertje vanachter de dennenbomen.

Het wandelt rustig de picknicktafels langs..blijft wat staan kijken...en gaat rustig zijn eigen gang.

Na het eten zien we op de weg terug naar het hotel nog enkele berggeiten... midden van de weg... gaan voor niemand opzij.. dus zolang zij niet bewegen kan je vergeten van door te rijden.

Tegen we aan het hotel zijn is het dik 21 uur... verfrissen... pyjama aan... en oogjes toe voor kobe. met een smile tot achter zijn oren is hij nog honderduit aan het vertellen over die dag en al de beestjes.... en dat hij die beer nog wel is wel zien. 

Dat ventje gelukkig... wij gelukkig :-)

Morgen doortocht van jasper nationaal park naar banff nationaal park. bijna heel de tijd rechtdoor weer over de icefield parkway..

Iets van een dikke drie uur rijden... enkele stops meegerekend ons kennende :-) gaat het dus laat in namiddag zijn eer we aan ons volgende hotel arriveren. 

GEK xxx